Elewacja z klinkieru jest trwała i dekoracyjna. Jednak żeby rzeczywiście tak było, trzeba przestrzegać kilku podstawowych zasad.
Parametry techniczne cegieł elewacyjnych są ciągle ulepszane. Dzięki temu cegły klinkierowe są jednym z najbardziej trwałych materiałów elewacyjnych. Jednak nawet najlepszy materiał można zepsuć, dlatego bardzo ważną rolę odgrywa poprawny montaż. Jeśli w czasie murowania zostaną popełnione błędy, mogą one spowodować defekty ściany – zarówno techniczne, jak i szpecące jej wygląd. Jest kilka prostych zasad, których należy przestrzegać, wykonując elewację z klinkieru. Ich zastosowanie nie wiąże się z dużo wyższymi kosztami, ani nakładami pracy, natomiast zlekceważenie tych zasad to prosta droga to problemów, których usunięcie będzie i kosztowne, i pracochłonne.
Zasada 1. Jednolity kolor elewacji - mieszaj cegły z kilku palet
Cegła, również klinkierowa, to produkt naturalny, powstały z wypalonej gliny. W zależności m.in. od składu gliny, zastosowanej domieszki oraz warunków wypału, cegły uzyskują odpowiedni kolor i fakturę lica. Produkcja cegieł jest szczegółowo zaplanowana i poddawana sterowanym komputerowo kontrolom jakości, dzięki czemu uzyskuje się naj największą powtarzalność koloru. Jednak ponieważ glina to surowiec naturalny, mogą się zdarzyć drobne różnice w jej składzie chemicznym. Co za tym idzie – między cegłami z różnych partii produkcji mogą występować pewne różnice kolorystyczne. Jest to zjawisko normalne w przypadku wszystkich wyrobów ceramicznych (dopuszczalne różnice kolorystyczne są określone w normach budowlanych). Pomimo że różnice odcienia są minimalne, na dużej płaszczyźnie, takiej jak elewacja, będą się wyróżniać. Jest jednak bardzo prosty sposób, żeby ten problem zlikwidować – wystarczy mieszać ze sobą cegły pochodzące z kilku palet. Dzięki temu różnice w odcieniu rozmyją się, a powstała okładzina będzie miała jednolitą barwę. Jeżeli zdecydowaliśmy się na klinkier o zróżnicowanej kolorystyce lica, albo cegły cieniowane – musimy mieszać cegły z minimum trzech palet.
Przeczytaj też: Co to jest boniowanie elewacji i jak je wykonać
Zasada 2. Wybierz odpowiednią zaprawę – unikniesz wykwitów
Klinkierowa elewacja jest odporna na działanie warunków atmosferycznych i uszkodzenia mechaniczne. Dzięki temu nie wymaga praktycznie żadnych prac renowacyjnych. Jednak na powierzchni klinkieru mogą pojawić się białe wykwity. Najczęściej powstają one na skutek zastosowania nieodpowiedniej zaprawy – czyli zawierającej wapno. Pod wpływem wilgoci sole wapnia wytrącają się z zaprawy i są wymywane na powierzchnię cegieł, tworząc białe zacieki. Dlatego do klinkieru powinno się używać wyłącznie zaprawy przeznaczonej właśnie do tego rodzaju materiału.
Zasada 3. Ciepła elewacja – zwróć uwagę na nadproża i podokienniki
Elewacja ma nie tylko zdobić nasz dom, ale przede wszystkim – zapewnić jego termoizolację. Dlatego wykonując elewację, trzeba szczególną uwagę zwrócić na miejsca, w których może dochodzić do strat ciepła na skutek przerwania ciągłości izolacji termicznej (powstają tzw. mostki termiczne). Są to przede wszystkim okolice otworów okiennych i drzwiowych. Dlatego powinno się szczególnie zadbać o nadproża i podokienniki. Prawidłowe wykonanie tych elementów ułatwią prefabrykowane elementy gotowe, dokładnie dostosowane do wymiarów konstrukcji ściany.
Przeczytaj też: Gotowe elementy budowlane z klinkieru - dostępne rozwiązania
Zasada 4. Zadbaj o cegły - podczas budowy zabezpiecz je przed wodą
Cegły klinkierowe cechują się niską nasiąkliwością wody oraz odpornością na mróz. Jednak ze względu na proces wiązania samej zaprawy nie powinno się dopuszczać do zawilgocenia cegieł na placu budowy. Cegły powinny być składowane na i przykryte folią paletach (zabezpieczy je to przed zawilgoceniem od gruntu oraz zmoczeniem przez deszcz). jeśli cegły zamokną, może to mieć negatywny wpływ na wiązanie zaprawy, a z czasem także przyczynić się do powstawania nieestetycznego białego nalotu na elewacji, czyli wykwitów.
Prace murarskie powinny być rozłożone na dwa etapy. Po wzniesieniu muru z cegieł, należy na okres od siedmiu do dziesięciu dni zabezpieczyć jego górną warstwę przed penetracją wody z opadów atmosferycznych. Fugowanie można rozpocząć po upływie ok. czterech tygodni. Uwaga – nie należy wykonywać fug podczas opadów deszczu, albo kiedy panują niskie temperatury. Te czynniki wpływają negatywnie na proces wiązana fug.
Zaloguj się i skomentuj pierwszy
